Diana Aalderink in gesprek met Gert Bouwhuis over duurzaamheid
Als werkende moeder vervult Diana al jarenlang, mensgericht, haar rol als bestuurder. Accountant Gert voelt een sterke verantwoordelijkheid als het gaat om de grootte van zijn voetafdruk. Ieder op hun eigen manier willen zij een actieve bijdrage leveren aan het toekomstgeluk van nieuwe generaties.
GERT: Wij zijn thuis erg bezig met duurzaamheid. Wat komt er in jou als eerste op als je die term hoort?
Diana: “Uit automatisme toch wel eerst het groene. Al gaat duurzaamheid voor mij nog veel meer om het sociale aspect en dan vooral op het werk. Ik kijk steeds hoe ik vanuit mijn functie een maatschappelijke bijdrage kan leveren.”
Hoe doe je dat?
“In de organisatie probeer ik mijn rol sociaal in te vullen, er voor mensen te zijn en ze echt te zien. Ik ben vanaf het begin van mijn loopbaan altijd ambitieus geweest. Maar wilde ook een gezin. Ik kreeg bij SKN de ruimte om parttime te werken, iets dat voor die functie niet vanzelfsprekend was. Dat soort dingen wil ik doorgeven. En jij, Gert. Hoe geef jij invulling aan duurzamer leven?”
“Thuis vinden wij het erg belangrijk om bewust om te gaan met de schepping, met de wereld waarin wij leven. Ik ben bijvoorbeeld diaken in onze kerk. Vanuit die rol zorg ik dat we geld inzamelen voor de ondersteuning van mensen die, overal ter wereld, onze hulp nodig hebben. Dus wat dat betreft gaat het voor mij ook heel erg om de sociale en maatschappelijke kant”.
Dat is mooi. En binnen jullie gezin, daar doen jullie toch ook van alles voor een groenere wereld?
“Jazeker. Wij proberen zo om zo weinig mogelijk afval te maken en verpakkingsloos te kopen. We kijken goed naar wat we echt nodig hebben en wat we kunnen missen. En als je dan iets nodig hebt, of je het dan ook tweedehands kunt aanschaffen.”
Inspirerend! Ik zou niet weten waar ik zou moeten beginnen, hoe ging dat bij jullie?
“Eigenlijk stap voor stap. We zijn er met z’n allen een beetje ingerold, zijn er ook al jaren mee bezig. Het begon met groente en fruit kopen op de markt , in plaats van bij de supermarkt. Vervolgens naar de bakker met je eigen broodzak van textiel. Inmiddels gaan we met onze eigen bakjes naar de slager. We gaan eigenlijk überhaupt veel meer dan vroeger naar speciaalzaken. En met energie gaan we extra zuinig om. Onze was drogen we gewoon binnen of buiten aan de lijn.”
Doen de kinderen ook mee of vinden zij het soms moeilijk?
“Die groeien ermee op, voor hen voelt het al logisch. Kijk bijvoorbeeld naar Sinterklaas. Dan mogen ze voor een klasgenoot iets kopen voor 5 euro. Wij stimuleren dan om iets tweedehands te kopen in plaats van een hebbedingetje van de Action. Of bij de kapper. Daar mogen ze weleens een speelgoedje uitzoeken. We hebben hen gevraagd om daar niet voor te kiezen. Als ze thuis zijn, krijgen ze dan wat extra geld voor iets anders.”
Dat zijn duidelijke voorbeelden, maar hoe weet je nu zeker of je de juiste duurzame keuzes maakt?
“Da’s soms best lastig. Als we in de supermarkt iets kopen, dan kijken we naar de verpakking. We kiezen bijvoorbeeld liever voor iets in een glazen pot, dan voor plastic. Voor mij is dat een kwestie van logisch nadenken, maar of dat de duurzaamste keuze is weet ik niet helemaal zeker. Je kunt niet altijd overal achter kijken. Heb jij ook van dat soort twijfelpunten, Diana?”
Tekst gaat verder onder de foto’s
DIANA gaat verder:
“Ik rijd in een elektrische auto, maar de batterij in de auto is misschien niet zo duurzaam als we zouden willen. Aan de andere kant denk ik dat het vooral belangrijk is om een beweging in gang te zetten. Nu beginnen met elektrisch rijden zorgt ervoor dat die ontwikkeling verder op gang komt. In de loop van de komende jaren stelt dit de industrie in staat om steeds een stap verder te gaan in het vergroenen van elektrisch rijden.”
Gaat het gesprek bij jullie thuis weleens over het maken van bewustere keuzes?
“We hebben het er thuis over gehad, vooral met het oog op de stijgende energiekosten, we zijn daar als gezin wel bewuster van nu. Het wordt dan toch wel een beetje een sport. Peter houdt bijvoorbeeld de meterstanden bij en die informatie deelt hij ook met de kinderen. Laatst had hij een foutje gemaakt, gingen we gelijk samen op zoek waar het ‘m dan in zat.”
En vanuit je functie, welke keuzes maak je beleidsmatig?
“Op verschillende fronten ben ik mij bewust van het verschil dat ik mensgericht kan maken. Zo oordelen we niet op basis van alleen een CV. We nodigen mensen uit om ze te leren kennen. Het komt best weleens voor dat we in onze organisatie dan toch een plek hebben voor iemand die op het eerste gezicht niet passend leek. We bewandelen niet de geijkte paden. Ik wil dat mensen zich bij ons thuis voelen, kansen kunnen pakken. Of ze nu lang of korter aan SKN verbonden zijn.”
Ik denk dat het ook wel belangrijk is om te kijken welke zorgen mensen van thuis meenemen naar het werk.
Ja, dat vind ik ook. Laatst las ik een nieuwsbericht over een mevrouw die net een nieuwe baan had en ziek werd. Haar werkgever gaf haar toch een nieuw contract. Daar was zij verbaasd over. Bij SKN doen wij dat soort dingen ook, maar we zetten dat niet in de krant. Bij ons is dat bescheidenheid. Niet alles hoeft in de etalage. Jij loopt toch ook niet te koop met jouw duurzaamheidsbeleid, Gert?
“Nee, dat doe ik bewust niet. Het gaat mij er niet om mensen te bekeren. Ieder mag voor zichzelf eigen keuzes maken en beoordelen welke stappen of stapjes ze willen zetten om duurzaam te leven. Al vind ik het wel mooi om elkaar te blijven inspireren.”