De wereld verandert en wij veranderen mee
Zo’n 27 jaar geleden kreeg ik mijn eerste computerlessen. Iedere woensdagmorgen van 7:30 tot 9:00 uur, merk Corona (grote bak). Samen met wat oudere collega’s waren we de mening toegedaan dat het toch niet zo’n vaart zou lopen, het zou onze tijd wel duren!
Als ik dit verhaal aan jongere collega’s vertel zie ik hen kijken; komt hij van een andere planeet of zoiets. Ze zijn goed opgevoed, luisteren schijnbaar geïnteresseerd, maar gaan intussen door met sms-en, WhatsAppen of iets dergelijks. De tijd van vóór de computer lijkt een ver verleden, echter het is nog maar ruim 25 jaar geleden.
Ik moet aan dit voorval denken nu bij ons op kantoor alle medewerkers inmiddels zijn uitgerust met een iPad. Niet omdat we het leuk vinden om geld uit te geven, maar omdat we het nodig vinden om bij te blijven, efficiënt willen werken, aantekeningen en verslagen digitaal willen opslaan, vaktechniek niet meer hoeven te printen, direct toegang hebben tot internet, onze mail op ieder gewenst moment kunnen afwikkelen en ga zo maar verder.
Ik prijs mij gelukkig dat ik in een ambitieuze jonge omgeving mijn dagen mag slijten. En ja hoor, het meeste krijg ik nog wel mee. Het is wel zo dat het wat meer moeite kost, maar de jongere collega is hulpvaardig, neemt de tijd en na enkele keren blijft het toch nog wel hangen.
Er wordt van u en onze organisatie verwacht dat wij een antwoord hebben op alle veranderingen die op ons afkomen. Een ding weet ik zeker, dat gaat niet lukken, er zijn immers geen pasklare antwoorden. Het maximaal haalbare is dat we ons openstellen, zoekend onze weg vinden, verkeerde keuzes maken en dan na de teleurstelling te hebben verwerkt toch doorgaan en weer op de juiste weg belanden. In zo’n omgeving lijkt 25 jaar dan ineens maar een paar dagen. Kijken we over 25 jaar weer achterom, dan zien we waar we met z’n allen doorheen zijn getrokken.
Voor mij een prachtig vooruitzicht waar ik nog wel iets van mee wil krijgen, maar ook graag nog aan mee wil bouwen.
Ik wens u een uitdagende omgeving toe die u prikkelt om samen op weg te gaan. Zou het dan niet zo kunnen zijn dat wij de wereld veranderen?